Nikos Engonopoulos :
Au point du jour
ce qui en moi émouvait les gens
-et les émeut toujours-
c'est ma ressemblance frappante
avec Abraham Lincoln
si bien que le jour où l'on dressa ma statue de bronze
sur une place quelconque du Pirée
on vint déposer à mes pieds en silence
quelque chose qui ressemblait
-je voyais mal du haut de mon socle-
à une dépouille
à un brasero de cuivre aux charbons ardents
j'ai attendu qu'il fasse bien nuit
puis m'approchant
pour voir j'ai découvert
-quelle joie-
que ce n'était rien d'autre que
les yeux noirs de la femme que j'aime
qui brillaient dans les ténèbres.
Όρθρου Βαθέος
εκείνο που σ' εμένα συγκινούσε
-και συγκινεί πάντοτε-
τους ανθρώπους
είναι η καταπληκτική μου ομοιότης
με τον Aβραάμ Λίνκολν
μάλιστα σαν κάποτες ανεγέρθηκε το μπρούντζινό μου άγαλμα
σε μίαν οποιαδήποτε πλατεία του Πειραιώς εναπόθεσαν
στα πόδια μου σιωπηλά
κάτι που έμοιαζε
-δεν εδιάκρινα καλά πάν' απ' το βάθρον-
σαν λείψανο σα χάλκινο μαγκάλι
μ' αναμμένα κάρβουνα
περίμενα να νυχτώση καλά
κι' όταν επλησίασα
να δω διεπίστωσα
-με τι χαρά-
ότι δεν είταν τίποτ' άλλο
παρά τα μαύρα μάτια της γυναίκας π' αγαπώ
που ελάμπανε
μέσ' στο σκοτάδ.
Traduction de Michel Volkovitch in Anthologie de la poésie grecque contemporaine, Gallimard, 2007.
Nikos Engonopoulos (1907-1985) était non seulement un poète, mais également un peintre surréaliste.
Le tableau en tête d'article est intitulé Poète du Pirée (Ποιητής Στον Πειραιά).
Mer 20 Juin - 21:48
