Apprendre le GREC en direct : Grec > FRANCAIS

Coucou,

Stenomakra = de Stenos:étroit et makris:long filla stenomacra= feuilles "étroites et longues"

Staxtoprasina= de staxtis la couleur de la cendre staxti et prasina:verts dionc staxtopratina: grisverts finalement.

klonaria = les branches on dit aussi kloni ou klonia

Kryfa: en cachette miloun parlent krifomiloun=parlent en cachette donc chuchottent

Antamomena (DIFFICILE!)= Les arbres antamomena c'est à dire rejoints, enlacés, confondus (un arbre dans l'autre......)
On dit aussi antamoma ou antamosi: les retrouvailles

Pas ta dentra aftafenontai mais afta fenontai= ces arbres là semblent (fenontai) san (comme) na katalabenoun (s'ils comprenaient) SES ARBRES LA SEMBLENT COMPRENDRE

Correct please even the english sentense which should be: These trees seem understanding (?) ou as if they understunsd juste???

Bisous

GEO

Une prochaine fois je vous parlerai de Kolonaki: mon quartier.....

Génial ! Grace à toi je vais avoir une bonne note !

Je pensais que les branches se disait Κλαδια ? Οχι ?

Connais-tu ce livre de classe (ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ) ou étais-tu trop jeune à cette époque ?

En effet kladia aussi!

Mais bien sur que je connais le ANAGNOSTIKON!! Je suis un vieux de la vieille! Ton Anagnostikon est de quelle classe? 3ème?? 4ème??
Anna, Mimis et Elli de l'alfavitarion (la première classe) existent au moins depuis 1950 inchangés!! Ils doivent être des vieillards maintenant!
Bzzzzzzzzz
GEO

jmolo a écrit:

4 Livres pour apprendre la langue grec aux petits grecs et pqs seulement :



Merveilleusement illustrés !
Le premier tome est l'Abécédaire. J'attaque le Tome 2 !
Merci ELSA....

Le Tome 2 = ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ Β' ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Bon, je sais, vous mourez tous d'envie de connaître la suite de la promenade de Blondinette dans l'oliveraie de son grand-père !

- Γιατί, γιαγιά, μερικές έλιες έχουν κουφάλες ;

- Γιατί είναι γέρικες, Χανθούλα μου. Ποιός ξέρει πόσων χρόνων θα είναι! Των έλαιώνα αυτόν, ήμουν κοριτσάκι και τόν θυμούμαι έτσι. Και ο πατέρας μου, καθώς μου έλεγε, έτσι τον ήξερε. Λογάριασε λοιπόν πόσο παλιός είναι. Η έλια είναι δέντρο που ζη πολλά χρόνια, μακρόζωο.

- Πότε θα ωριμάσουν, γιαγιά, οι έλιες να τις μαζέψωμε

- Σε κανένα μήνα, Χανθούλα, θα είναι έτοιμες.

Seulement deux mots me manquent : Help ELSA & co.....

La leçon du jour : le vocabulaire du texte à apprendre par coeur pour demain !


Ελαιώνα (το) = l’oliveraie = the olive grove

Όπου = partout = everywhere

Ελια (η) –ές = l’olive = the olive

Φύλλι (το) –α = la feuille = the leaf

Στενό μακρος = étroit long = narrow long

Μυτερός = pointu = peak

Άκρη = le bout = the extremity

Σταχτοπράσινος = gris vert = grey green

Γυαλιστερός = brillant = shinny

Ασήμι (η) = l’argent = the silver

Κλωνάρι (το) –α = la branche = the branch

Γειτόνισςα (η) –ες = la voisine = the neighbourg

Άμα = jamais = never

Δέντρο (το) –α = l’arbre = the tree

Ανταμωμένος = entrelacé = interlaced

Καταφορτωμένος = surchargé = overfull

Καρπό (ο) = le fruit = the fruit

Εφέτος = cette année = this year

Λαδί (το) –ιά = l’huile = the oil

Πλούσια = opulente = richly

Εσοδεία (η) = la récolte = the yield

Καρπούζι (το) = la pastèque = the watermelon

Πεπόνι (το) –α = le melon = the melon

Σταφύλι (το) –ια = le raisin = the grape

Σύκη (η) –α = la figue = the fig

Αχλάδι (το) –α = la poire = the pear

Ροδάκινη (η) –α = la pêche = the peach

Δοξασμένος = glorifié = glorified

Κουφάλα (η) –ες = le creu = the hole

Γέρικος = vieux (homme)= old (man)

Καθώς = alors = while

Έτοιμος = prêt = ready

Yen a trop !!!! too many....

josee a écrit:

Yen a trop !!!! too many....

Καθένας κάνει του καλύτερα...

Chacun fait se qu'il peut....

Everybody will do his best...

oh!la!la ma tête

genevieve g a écrit:

oh!la!la ma tête

Reste-t-il un peu de place pour les verbes ? Présent - Passé - Aoriste - Futurs ?

Αγοράζω αγόραζα αγόρασα θα αγοράσω θα αγοράζω

Αγαπάω αγαπούσα αγαπήσα θα αγαπήσω θα αγαπάω

Γύριζω γύριζα γυρίσα θα γυρίσω θα γυρίζω

Βλεπώ έβλεπα είδα θα δω θα βλεπώ

είμαι ήμουν ήμουν θα είμαι θα είμαι

φυτεύω φυτεύα φυτέψα θα φυτέψω θα φυτεύω

σμιγώ έσμιγα

(κρυφο)μιλάω μιλούσα μιλήσα θα μιλήσα θα μιλάω

λέω έλεγα είπα θα πω θα λέω

εχώ ήχα ήχα θα έχω θα έχω

(αυτά)φαίνομαι φαινόμουν φαινόθηκα

καταλαβαίνω καταλαβαίνα κατάλαβα θα καταλάβω θα καταλαβαίνω

αγαπάω αγαπούσα γαπήσα

φορτώνω φορτώνα

παρατήρω παρατήρα

αφήνω άφηνα άφησα θα άφησω θα αφήσω

βγάλω έβγαλα

πουλώ πουλούσα πουλήσα θα πουλήσω θα πουλώ

μαζέψω μαζέψα

δίνω έδινα έδωσα θα δωσώ θα δίνω

ξέρω ήχερα ήχερα θα ξέρώ θα ξέρω

(υπο)λογίζω λογίζα λογισα

ζω ζούσα ζήσα

οριμάζω οριμάζα ορίμασα

HELP ! J'ai quelques trous à compléter....

Et moi l'aoriste à comprendre, une forme progressive ???

jmolo,la je crois que ma tete ne veut plus absorbés tout ça.

josee a écrit:

Et moi l'aoriste à comprendre, une forme progressive ???

Tout le problème est là ! Pour nous français c'est très compliqué, alors que pour les grecs celà semble évident.
C'est à priori une question de durée dans le passé.

L'imparfait serait réservé à une action passée, définie dans le temps (forme progessive).
Ex : "Hier je mangeais des calamars quand il s'est mis à pleuvoir."

L'aoriste est utilisé quand l'action est représentée sans référence à sa durée, sans début ni fin.
Ex : "Hier, j'ai mangé des calamars."

Alors, compris ? So, traduction....

Les grecs ont-ils l'équivalent de notre passé simple ? Temps de narration, dans lequel sont exprimés les événements achevés successivement mais si importants dans le récit.
Trop bel exemple dans Wiki pour en inventer un autre.....

"Dehors la tempête faisait rage, aucun voyageur ne s'aventurerait plus jusqu'ici. Il éteignit une à une toutes les lampes, rentra dans sa chambre, se déshabilla hâtivement et se glissa entre les draps. Comme il l'avait deviné, ils étaient glacés. Néanmoins, il s'endormit presque immédiatement"

http://fr.wikipedia.org/wiki/Pass%C3%A9_simple

Ο καστανάς

Χρόνια κατεβαίνει από τήν πατρίδα του στην πόλη. Μόλις στάση το φθινόπωρο, να τον με τη φουφού από έξω από το σχολείο. Τα παιδιά τον πλησιάζουν και τον χαιρετούν :

- Κάλως ήρθες, κύριος Χαραλάμπη!
- Εύχαριστώ, παιδιά! Καλό χειμώνα να περάσωμε.

Στην όρεινη πατρίδα του άφησε ολόκληρη οικογένεια. Γυναίκα, αγόρια, κορίτσια. Πρέπει να έργαστη, για να τους ζήση. Τι να κάνη ο καημένος, άφου έχει τόσο μεγάλη οικογένεια και το χωριό τους είναι φτωχό;

- Ζεστά, γερά κάστανα! Φωνάζει και πουλάει στα παιδάκια.
- Γερά να μου δώσης, κυριος Χαραλάμπη. Να μην είναι χαλασμένα, του λέει ένας μικρούλης.

Και δίνει τα χρήματα.

- Έγω πάντα γερά πουλώ. Είναι διαλεγμένα, απαντά ο μπάρμπα – Χαραλάμπης.

Ο Πάνος αγαπά πολύ τα κάστανα, μα σήμερα δεν έχει χρήματα. Δεν του έδωσε η μητέρα. Στέκεται λίγο πιό μέρα από τη φουφού και τα βλέπει ροδοκοκκινισμένα. Και άλλα παιδιά στέκονται και βλέπουν από μακριά.

Έκεινα που έχουν χρήματα έρχονται θαρρετά και αγοράζουν. Ο θανασάκης, όταν αγοράζη, πάντα δίνει και στο φίλο του τον Πάνο. Κι ο Πάνος πάλι, όταν αγοράζη, δίνει στο θανασάκης.

– La châtaigne

Régulièrement, il descend de sa campagne à la ville. Sitôt l’automne arrivé, il s’installe avec son brasier à la sortie de l'école. Les enfants s'approchent de lui et le saluent :

- Bienvenue, monsieur Charalampi !
- Je vous remercie, les enfants ! Je vous souhaite un bon hiver !

Dans sa campagne montagneuse, il a laissé toute sa famille. Sa femme, ses garçons, ses filles. Il faut qu'il travaille, pour les nourrir. Comment le pauvre peut-il le faire avec une si grande famille dans un village si pauvre ?

- Châtaignes solides chaudes ! Il crie et vend aux bambins.
- Solidement pour mon [dosis], monsieur Charalampi. Pour qu’elles ne soient pas abîmées, lui dit un tout petit.

Et il lui donne de l'argent.

- Moi tout solidement je vends. Ils sont choisis, lui répond papa - Charalampis.

Panos aime beaucoup les châtaignes, mais aujourd'hui il n'a pas d’argent. Sa mère ne lui en a pas donné. Il se tient un peu plus prêt du brasier et les regarde dorer. Et les autres enfants se tiennent et les regardent de loin. Ceux qui ont de l’argent viennent [tharreta] et ils achètent. Thanasakis, lorsqu’il en achète, il en donne toujours à son ami Panos. Et Panos à nouveau, lorsqu’il en achète, il en donne à Thanasakis.

Help ! Elsa et les autres... il me manquent quelques mots en rouge ! Merci d'avance.

Merci pour votre aide précieuse ! Grâce à vous, maintenant je sais que :

η φουφού = le brasier (mot réservé aux enfants)
γερός = sain, solide, bon pour la santé
ο μπάρμπα = tonton (mot familier pour oncle)

Votre leçon facile et grecque du jour :


50 – Τρία γατάκια

- Νιάου, νιάρ, νιάου, νιάρ, έκανε μια μέρα η Ψιψίνα κι έτρεχε πάνω κάτω ανήσυχη.
- Γιατί τρέχει έτσι η γάτα μας, μήτέρα; Μήπως θέλει να πιάσei ποντίκι; ρώτησε ο Λάμπης.
- Κάτι άλλο θα θέλει, παιδί μου. Ίσως θέλει να διαλέξη μέρος να γεννήση. Δεν είναι παράξένο, ως άυριο να έχουμε γατάκια.

Την άλλη μέρα, προς το μέρος της αποθήκης, ακούστηκαν νιαουρίσματα. Ο Λάμπης έτρεξε περίεργος να δη.
Πάνω σε μερικά κουρελάκια, σε μια γωνία της αποθήκης, ήταν τρία μικρούλικα γατάκια. Αύτα νιαούριζαν.

- Καλέ,αύτα είναι σαν ποντικάκια! Μήπως τα γέννησε καμιά ποντικίκα; Είπε μέσα του ο Λάμπης.

Κι έσκυψε και είδε καλύτερα. Τα κακόμοιρα φαίωοωταν πως, κρύωναν κι έτρεμαν. Είχαν στο σωματάκι τους κάτι τριχίτσες μικρές και άραιες.
Τα μάτια τους ήταν κλεισμένα. Κι όλο κουνούσαν το κεφάλι τους. Ο Λάμπης έτρεξε, κι είπε στη μητέρα του :

- Η γάτα μας, μητέρα, γέννισε τρία γατάκια. Μα τι κρίμα! Και τα τρία είναι τυφλά! Έπειτα, είναι κι άσκημα. Κι ούτε στα πόδια τους μπορούν να σταθούν. Κι εγώ νόμιζα πώς θα έπαιζα μαζί τους ώραια παιγχνήδια. Δεν είναι όπως τα περίμενα.

- Παιδί μου, είναι πολύ ανυπόμονος. Τα γτάκια, όταν γεννιούνται, έτσι είναι.
Όταν όμως περάσει λίγος καιρός,ομορφαίνουν και παίζουν ώραια παιγχνήδια. Τότε θα αλλάξεις γνώμη, όταν τα δείς, είπε η μητέρα.

Κι άφου είπε αυτά, σηκώθηκε και ετοίμασε λίγο γάλα με τριμμένο πσώμί για τη γάτα τους.

- Πρέπει τώρα να την περιποιούμαστε καλύτερα, Λαμπη. Έχει να θρέψη, παιδί μου, και μικρά. Είναι τώρα μητέρα.

Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροΐης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε·
πολλῶν δ’ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
πολλὰ δ’ ὅ γ’ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων

Racontes-moi, Muse, l'histoire de l'homme aux mille ruses, qui erra si longtemps après qu'il eut renversé la sainte Citadelle de Troie.
Et il vit les cités de peuples nombreux, et il connut leur esprit ; et, dans son coeur, il endura beaucoup de maux, sur la mer, pour sa propre vie et le retour de ses compagnons


Heureux qui comme Ulysse...

Muriel a écrit:

Heureux qui comme Ulysse...

Bravo Muriel ! Quelle entrée fracassante sur le forum....
En effet ce texte est écrit en KATHAROS, grec parlé avant 1974,
et en particulier, les différents accents ne sont plus utilisés dans la langue grecque actuelle.
Donc pas de possibilité d'utiliser un taducteur automatique !
Muriel lirait-elle Homère dans le texte ?

Comme d'hab, quelques mots en rouge manquent à ma leçon de cette semaine !


Μια ακατάστατη οικογένεια

Είναι Δεκέμβριος και τώρα σκέφτεται για ξύλα ο Κοσμάς. Τώρα που έσφιξε το κρύο. Τώρα τραβά με το ζώο κατά το βουνό. Χιονίζει, και αύτος ανεβαίνει. Το μονοπάτι μεριές μεριές είναι απέραστο.

Όλες του τις δουλειές έτσι συνηθίζει και τις κάνει. Όταν θέλει να οργώσει, τότε σκέφτεται να διορθώσει το υνί. Όταν θέλει να σκάψει, τότε τρέχει για τον κασμά και το τσαπί.

Μα και η Σταθούλα, η γυναίκα του, τέτοια είναι. Όταν πείνασουν , τότε σκέφτεται να μαγειρέψει. Όταν τις ζητούν, ψωμί, τότε ετοιμάζεται να ζυμώσει.

Από τον πατέρα και τη μητέρα πήραν και τα παιδιά τους όμοιες συνήθειες. Όταν χτυπά η καμπάνα για το σχολείο, τότε ο Μάνθος και η Αγαθή άρχιζουν να γράφουν. Τότε ψάχνουν για τετράδιο και για μολύβι. Και πολλές φορές ούτε ξέρουν που τα έχουν. Όταν σηκώνονται στο μάθημα, τότε ρίχνουν ματιές στο βιβλίο.

Μαθαίνονται όμως έτσι τα γράμματα; Για αυτό φέρνονται πάντα σαν να τα έχουν χαμένα. Τους μιλείς και δεν ξέρουν να σου απαντήσουν. Τέτοια παιδιά πως μπορούν ποτέ να προοδέψουν;

Ο Ανέστης, ο γείτοναςμ κοιτάζει το Μάνθο και την Αγαθή και θυμάται ένα άλλο παιδί, το Μιχαλάκη. Αυτόν τον είχε δει μια μέρα στο μπακάλικο και του είχε κάνει εντύπωση.

Quelqu'élénophylles pour m'aider ? Elsa, Carlosgr, Nikkos, Octopus... HELP !

jmolo a écrit:

Comme d'hab, quelques mots en rouge manquent à ma leçon de cette semaine !

Μια ακατάστατη οικογένεια

Είναι Δεκέμβριος και τώρα σκέφτεται για ξύλα ο Κοσμάς. Τώρα που έσφιξε το κρύο. Maintenant il va a la montagne. Χιονίζει, και αύτος ανεβαίνει. Το μονοπάτι dans certaines parties n'est pas accessible.

Όλες του τις δουλειές έτσι συνηθίζει και τις κάνει. Όταν θέλει να labourer, τότε σκέφτεται να διορθώσει le coulterί. Όταν θέλει να σκάψει, τότε τρέχει για τον pioche και το τσαπί.

Μα και η Σταθούλα, η γυναίκα του, τέτοια είναι. Όταν πείνασουν , τότε σκέφτεται να μαγειρέψει. Όταν τις ζητούν, ψωμί, τότε ετοιμάζεται να ζυμώσει.

Από τον πατέρα και τη μητέρα πήραν και τα παιδιά τους όμοιες συνήθειες. Όταν χτυπά η καμπάνα για το σχολείο, τότε ο Μάνθος και η Αγαθή άρχιζουν να γράφουν. Τότε ψάχνουν για τετράδιο και για μολύβι. Και πολλές φορές ούτε ξέρουν που τα έχουν. Όταν σηκώνονται στο μάθημα, τότε ρίχνουν ματιές στο βιβλίο.

Μαθαίνονται όμως έτσι τα γράμματα; Για αυτό φέρνονται πάντα σαν να τα έχουν χαμένα. Τους μιλείς και δεν ξέρουν να σου απαντήσουν. Τέτοια παιδιά πως μπορούν ποτέ να προοδέψουν;

Ο Ανέστης, ο γείτοναςμ κοιτάζει το Μάνθο και την Αγαθή και θυμάται ένα άλλο παιδί, το Μιχαλάκη. Αυτόν τον είχε δει μια μέρα στο μπακάλικο και του είχε κάνει εντύπωση.

bravo elsa! oraia i metafrasi

Youppiiiiii !!! Merci Elsa ! Grâce à toi, j'approche le 10/10 !

Seulement c'est quoi en fraiçais le coulteri, et en grec το τσαπι ?

J'adore ce mélange de grec et de français... on dirait toi quand tu nous parles !!!!

idem que toi sur mon dico j'ai "Hoyau", alors voici ce que dit Wikipédia.

Un hoyau est une houe à lame forte, aplatie, à deux fourchons, employée au défoncement des terrains et aux façons de la petite culture qui demandent le plus de force.
Cet instrument a pris sa place dans le calendrier révolutionnaire qui l'a célèbré tous les 20 frimaire.

« N'allez pas croire que Pomone et Vertumne vous sachent beaucoup de gré d’avoir sauté en leur honneur […] il n'y a d’autre Pomone ni d’autre Vertumne que la bêche et le hoyau du jardinier.
Voltaire.